wzniesieniu. Przełknęła ślinę.

Widziałem tę jego lecznicę. Ani ścian, ani zamków, nic tylko łączki,
– Danny, uciekaj! Uciekaj!
jadłodajni „Pięć Chlebów”, a potem, jeśli nie ma deszczu ani silnego wiatru – a dziś, jak pan
– Z Danny’ego większy bystrzak, niż wam się wydaje. Podobała mu się, ale wiedział, do
przypominał Dawida.
Ja bym do siebie takiego pacjenta jak pański Lagrange za nic nie wziął. Nieciekawe.
– Daj spokój, Rainie. Walt mówił, że to nie była zabawa. Takie wielkie bestie śmigają
– Tak. Niektóre przedmioty szły mu nieco słabiej, ale jeśli tylko coś go zainteresowało...
przeżyłaś wielki wstrząs. I choć poradziłaś sobie z nim na wielu płaszczyznach, on wciąż miał
manii – teraz też mam pacjenta, u którego narcyzm osiągnął stadium patologiczne. A co do
– O cholera – zaklął trzydzieści sekund później. – O cholera!
robiąc pułkownikowi miejsce, i roześmiał się znowu. – Posadzić by tutaj jakiegoś najbardziej
– Może trzeba walczyć? – zapytał po chwili. – Nie przyznawać się do winy, powołując
jakby Polina Andriejewna leżała przed nim na półmisku, ugarnirowana pietruszką i selerem.
Kim jest Barbara Brylska?